Kto obroni merytorykę w nauce

Zapraszam do lektury mojego kolejnego artykułu, który ukazał się w najnowszym numerze Plus Minus.

Ryc: Mirosław Owczarek

Postmodernizm przyniósł ulgę wszystkim pogubionym, a zwłaszcza tym, którzy nie potrafią zmusić się do obciążenia swoich umysłów dodatkowym wysiłkiem niezbędnym do zrozumienia coraz trudniejszej nauki.

Dzisiaj trudno sobie wyobrazić, że autor tych słów zaledwie pół wieku temu codziennie z mozołem pokonywał swoją drogę do szkoły dźwigając na plecach tornister wypełniony książkami, kredkami i marzeniami. Te marzenia skwapliwie rozbudzali i pielęgnowali w nim nauczyciele. „Dzieci, narysujcie świat w dwutysięcznym roku” – brzmiało jedno z poleceń nauczycielki plastyki, a dzieci pilnie zapełniały arkusze białego papieru rakietami, które miały unosić nas na kosmiczne wycieczki, umieszonymi na orbitach hotelami, z których podziwiać można było panoramę drogi mlecznej, poduszkowcami, które zastąpiły nieporęczne samochody, ponaddźwiękowymi samolotami, szklanymi domami. Wyobraźnię jeszcze bardziej podsycały takie polecenia, jak „świat za sto lat”. Był on niezmiennie na wskroś nowoczesny, przepełniony powszechnie dostępnymi wynalazkami i technologiami, syty, zdrowy i czysty.

Tymczasem mijały lata…

Pół wieku później

By jednak rzecz całą uprościć, wyobraźmy sobie, że ktoś owe dzieci uśpił na pół wieku, podobnie jak bohatera filmu „Śpioch” Woody Allena. Cóż zobaczyły po otwarciu oczu? Ich kraj stał się światową potęgą egzorcyzmów a prawie połowa jego obywateli nie sięga przez cały rok ani razu po książkę. Przerażeni tajemniczą i groźną technologią 5G mieszkańcy miast podpalają i niszczą bogu ducha winne maszty telefonii komórkowej. Atakują punkty szczepień, a niektórzy z nich głosują nad wyrokiem śmierci dla urzędującego Ministra Zdrowia.

Na oficjalnych listach rządowych znajdują się takie zawody, jak wróżbita czy jasnowidz. Pojawiają się oni zresztą w sądach jako biegli, zatrudniają ich politycy i ekonomiści aby lepiej przewidzieć przyszłość. Na ulicach ani śladu poduszkowców, nawet niewiele pojazdów elektrycznych, po prostu trochę nowocześniejsze w kształtach pojazdy, które znały zasypiając. Pojazdy te w ogromnej liczbie godzinami korkują ulice miast. Ponaddźwiękowe Concordy dawno już przestały latać. Wycieczki w kosmos nie tylko okazały się mrzonką, na świecie zarzucono nawet jego intensywną eksplorację. Zresztą, świat wcale nie wygląda dużo lepiej niż ich kraj. Irracjonalizm rozlał się po nim bez przeszkód. Co poszło nie tak? Dlaczego marzenia okazały się mrzonkami?

Czytaj dalej kilkając TUTAJ

Inne artykuły opublikowane w PLUS MINUS:

Nadzieja na ulgę dla ofiar PTSD. Ale uwaga, inżynieria pamięci ma też ciemną stronę

Kryzys męskości z powodów kulturowych? To dlaczego niewieścieją aligatory, japońskie rybki i żaby lamparcie?

Puste hasła cywilizacji życia

Obalają wiarę w reptilian, sami są nękani

Przepis na samobójczą krucjatę

Nie dziedziczymy genetycznie tragicznych wspomnień

Wybieranie ze śmietnika wiedzy

Naprawianie dziecka w terapeutycznym pit stopie

Cywilizacja ukrytej agresji

Kultura ofiar. Kto na niej zarabia?

Psycho-infodemia – mój nowy felieton w Plus Minus Rzeczpospolita

O słoniu, ślepcach i psychoterapii

Co wiemy o rozrzutności

Domniemanie niewinności

Epidemia samotności kontra dyktatura szczęścia

Strzeżcie się fałszywych humanistów – mój nowy felieton w Plus Minus Rzeczpospolita

Strzeżcie się każdego, kto wam radzi jak żyć

Psychologia w kryzysie, choć popularna jak nigdy